I know there are many worlds out there. It is a bit like Hugh Everett’s ‘Many Worlds’ interpretation of quantum mechanics. There. I show you, in one stroke, that I am a sophisticated ass, brainy in a physicsy way, and yet I took Medicine as a career. But here, in this country of almost one […]
ഈ ജിപ്മെറിൽ സർജറി റെസിഡൻറ്റ് എന്ന് പറയുമ്പോ പുറത്ത് നിന്ന് നോക്കുമ്പോ മ്മള് രാജാവണ്. എന്നാ ശരിക്കും എന്തുട്ടാ? വെറും അടിമ. ന്നാലും അടിമകൾടെ ഇടയിലും നേതാക്കൾ ഇല്ലേ? പിത്തിക്കര ഇക്കി? ഛെ…ഇത്തിക്കര പക്കി ഒക്കെ പോലെ? അദാണ്. മൂന്നാം വർഷ റെസിഡൻറ്റ് എന്ന ഫൈനൽ ഇയർ ആകുമ്പോ ചെറിയ ഒരു ജൂനിയർ കൂട്ടത്തിന്റ്റെ നായകൻ ആവാം. അടിമകലോം കാ രാജ. യൂണിറ്റ് ചീഫ് എന്നെ വിളിക്കുന്നത് ‘ശുക്രാചാര്യ’ എന്നാണു. എന്താണോ എന്തോ. സീനിയർ സർജൻമാർ നമ്മളോടും […]
Surgery residency, most young medics know, is meant to be tough. The hours. The sleeplessness. The heat, the lot. In India, a crushing hierarchy and slavish obeisance. A continuous hum of vague self-pity. Deliberate implantation of a feeling of worthlessness. The perpetual emptiness of never, ever being appreciated. It was a bit muted in JIPMER. […]
അങ്ങനെ എം ബി ബി എഎസ് ഫൈനൽ ഇയർ ആയപ്പോ ആണ് ഗൈനക്കോളജി പോസ്റ്റിംഗ്. മെഡിക്കൽ വിദ്യാർത്ഥി ആവുമ്പൊ ഈ പോസ്റ്റിങ് എന്നത് ഒരു സംഭവം അല്ല. ഒന്നര വര്ഷം കഴിയുമ്പോഴേ തുടങ്ങും. രാവിലെ എട്ടു മുതൽ ഒരു മണി വരെ ഇത് തന്നെ ആണല്ലോ. പല പല വിഭാഗങ്ങളിൽ ഇങ്ങനെ പോവണം. ഓരോ രോഗിയുടെയും അടുത്തൊക്കെ പോകും. അസുഖവിവരം തിരക്കും. ഓരോ വിദ്യാർത്ഥിയും മാറി മാറി കേസ് എടുക്കണം. അദ്ധ്യാപകർക്ക് പ്രസെന്റ്റ്‌ ചെയ്യണം. ഹൌസ് സർജൻസി […]
Every little boy starts out as a baby. This astonishing fact wasn’t apparent to me when the train of my autobiographical memory started getting laid (sorry laid down; if I may), in certain circuits possibly scattered throughout my cerebral cortex, I know not where, and I suspect, nor do anyone, even in this super-enlightened epoch […]